Çevrimdışı
alemextra
Admin
Admin
Ayın En iyi Posteri
- Konu Yazar
- #1
Kayıyorum tökezliyorum düşüyorum... Yolumu kaybediyorum dünya
çıkmazdında.. Yerim burası değil biliyorum yine de kanıyorum...
Yanıyorum Ey yerlerin ve göklerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi
ben'im Rabbim..
Ellerimi Senden başka uzatacak kimsem yok kime
uzatsam açıkta kalıyor bir parçam kime dönsem yüzümü yönler
kayboluyor. İki adım sonrası yar üç adım sonrası mechul.. Sana
getirecek sokaklar çıkmaza dönüyor ben girince; ben girince Sen
gidiyor musun?
Rabbim çaresizliğimi bileli çok olmadı... Çok olmadı eşiğine kapanıp
gözyaşı dökmeyi isteyeli.. Olmuyor Allah'ım.. Bir şeyLer hep eksik
kalıyor. Sana gelirken Sana gelmekten başka yolum olmadığını bilerek
gelirken.. Bir şeyler eksik..
Güzergâhım engebeli.. Issız.. Düşsem
tutan olmayacak.. Yorgun başımı dayasam bir dağa üzerimden yol
geçecek. Kimse görmeyecek beni Rabbim. Kimse kimsenin derdi değil
benim Rabbim Sensin.. Atarsan beni tutacak yok bırakırsan düşerim...
"beni..."
.
Ben.. Cümlelere küçük harfle başlayıp büyük harfle bitirmeyi marifet
sanan zavallı.. Oysa nokta koymayı bile bilmiyorken... Ve sadece
lüzumsuz ne varsa ne varsa zayi ettiren yiyip bitiren ne varsa onu
seçen.. Düşüp düşüp düşerken...
Hep düşerken uslanmadan yine de
düşmeyi tercih eden.. Uyanacak gibi olurken gafletten bile isteye
kapatan gözlerini.. Sızı duymaktan ve yanmaktan gayrı yaptığı bir şey
olmayan.. Sen'i hep dar anlarında anan hodbin..
Nefisperest...
Ben... Uyandır beni rehavetimden.. Günhkârım utanç içinde kızarıyor
yanaklarım huzurunda.. Senden istemek ağır geliyor ama başka kapım
yok... Gidecek kimse yok kalakalıyorum karanlıklarda...
"Allah'ım..."
Yaratan rızık veren yol gösteren... Rahmetini kimseden esirgemeyen
Rabbim.. Düşe kalka kanamışken yitmişken.. bitmişken.. Senin sözlerin
yetişiyor imdadıma:
" Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var"
Ama öyle ağır ki omuzlarım öyle ağırlaşmış ki parmaklarım; ellerimi
semâya döndüremiyorum... Ellerim kızarıyor.. Kalbim kanıyor.. Aciz
gafil günahkar gözlerim utanıyor.. "Ya beni istemezse..?" diye
çırpınırken sözlrim.. Yine Sen yetişiyorsun imdâdıma.. Kimim var ki
zaten Senden başka..
"Bana dua edin icâbet edeyim"
Sana sana güvenerek geliyorum Allah'ım... "Beni bırakma uçurumlara.."
"tut ki... Edemem Sensiz"
yer Senin gök Senin.. ben Senin.. yollar Senin.. bana en yakın
bildiklerim Senin.. Sen istemezsen kime giderim? Düşsem kim tutar
elimden? Kim sarar yaralarımı?
Rabbim gözyaşlarım kupkuru ama yüreğim ıslak Rabbim..
Ağlayamadığım
için utanıyorum günâhlarımı dökemediğim için.. Ağırlığımı taşıyamıyor
güçsüz bedenim belim bükük bu yüzden.. Sırtımda hata kamburum..
Alnımda gaflet çizgileri.. Yüzüme bakılası değil...
Ama senden başka kimim var benim? Kime giderim?...
"Tut beni Allah'ım tut ki edemem Sensiz..."
çıkmazdında.. Yerim burası değil biliyorum yine de kanıyorum...
Yanıyorum Ey yerlerin ve göklerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi
ben'im Rabbim..
Ellerimi Senden başka uzatacak kimsem yok kime
uzatsam açıkta kalıyor bir parçam kime dönsem yüzümü yönler
kayboluyor. İki adım sonrası yar üç adım sonrası mechul.. Sana
getirecek sokaklar çıkmaza dönüyor ben girince; ben girince Sen
gidiyor musun?
Rabbim çaresizliğimi bileli çok olmadı... Çok olmadı eşiğine kapanıp
gözyaşı dökmeyi isteyeli.. Olmuyor Allah'ım.. Bir şeyLer hep eksik
kalıyor. Sana gelirken Sana gelmekten başka yolum olmadığını bilerek
gelirken.. Bir şeyler eksik..
Güzergâhım engebeli.. Issız.. Düşsem
tutan olmayacak.. Yorgun başımı dayasam bir dağa üzerimden yol
geçecek. Kimse görmeyecek beni Rabbim. Kimse kimsenin derdi değil
benim Rabbim Sensin.. Atarsan beni tutacak yok bırakırsan düşerim...
"beni..."
.
Ben.. Cümlelere küçük harfle başlayıp büyük harfle bitirmeyi marifet
sanan zavallı.. Oysa nokta koymayı bile bilmiyorken... Ve sadece
lüzumsuz ne varsa ne varsa zayi ettiren yiyip bitiren ne varsa onu
seçen.. Düşüp düşüp düşerken...
Hep düşerken uslanmadan yine de
düşmeyi tercih eden.. Uyanacak gibi olurken gafletten bile isteye
kapatan gözlerini.. Sızı duymaktan ve yanmaktan gayrı yaptığı bir şey
olmayan.. Sen'i hep dar anlarında anan hodbin..
Nefisperest...
Ben... Uyandır beni rehavetimden.. Günhkârım utanç içinde kızarıyor
yanaklarım huzurunda.. Senden istemek ağır geliyor ama başka kapım
yok... Gidecek kimse yok kalakalıyorum karanlıklarda...
"Allah'ım..."
Yaratan rızık veren yol gösteren... Rahmetini kimseden esirgemeyen
Rabbim.. Düşe kalka kanamışken yitmişken.. bitmişken.. Senin sözlerin
yetişiyor imdadıma:
" Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var"
Ama öyle ağır ki omuzlarım öyle ağırlaşmış ki parmaklarım; ellerimi
semâya döndüremiyorum... Ellerim kızarıyor.. Kalbim kanıyor.. Aciz
gafil günahkar gözlerim utanıyor.. "Ya beni istemezse..?" diye
çırpınırken sözlrim.. Yine Sen yetişiyorsun imdâdıma.. Kimim var ki
zaten Senden başka..
"Bana dua edin icâbet edeyim"
Sana sana güvenerek geliyorum Allah'ım... "Beni bırakma uçurumlara.."
"tut ki... Edemem Sensiz"
yer Senin gök Senin.. ben Senin.. yollar Senin.. bana en yakın
bildiklerim Senin.. Sen istemezsen kime giderim? Düşsem kim tutar
elimden? Kim sarar yaralarımı?
Rabbim gözyaşlarım kupkuru ama yüreğim ıslak Rabbim..
Ağlayamadığım
için utanıyorum günâhlarımı dökemediğim için.. Ağırlığımı taşıyamıyor
güçsüz bedenim belim bükük bu yüzden.. Sırtımda hata kamburum..
Alnımda gaflet çizgileri.. Yüzüme bakılası değil...
Ama senden başka kimim var benim? Kime giderim?...
"Tut beni Allah'ım tut ki edemem Sensiz..."