Çevrimdışı
alemextra
Admin
Admin
Ayın En iyi Posteri
- Konu Yazar
- #1
Öyle dualar ettim ki ben...İçinde geçen kelimeler korktu duamdan
heceler korktu harfler korktu...Ben korkmadım...Her şeye rağmen ettim o duaları...Arayışım öyle bir raddeye gelmişti ki gönlümdeki sahra öyle ulaşılmaz boyutlara ulaşmıştı ki her hücrem her zerrem su diye haykırıyordu...Dua marzum su değildi ama ve kelimelerimin korkusu da bundandı...`ALLAH;ım nasıl bir çölüm şimdi ben ki her yağmur damlasını daha bağrıma düşmeden kurutuyorum...’
Çöldüm belki de artık...Gözyaşlarımı daha kaynağındayken kurutmuştum belki...Hani duygusuzlar gibi sanki...Yağmur da yetmiyordu artık ya da beni temizlemeye yetecek kadar yağmur semadan gelmiyordu meleklerle...Ama duam yağmur da değildi artık...
Karanlık dünyamda kararmış bir yürekle durgun bir hayat yaşıyordum...Canıma tak eden buydu...Ne az biraz su yetiyordu ne de bulutların arkasındaki ay ışığı....
Öyle bir şey istiyordum ki beni tertemiz bir yürekle yeryüzüne indirenden asla istenmemesi gerektiği aşikardı...Ne mantığa ne de duygulara uymuyordu...Uygunsuzdu bu yüzden...Muhtemel o ki korkutuculuğu da bundandı...
Öyle ki dualar birinden birine uyanlardan olmuştu olması gerekirdi hep...
Bir çocuktum...İsyan olacağını hiç düşünmedim...Beni ve ışığı yaradandan dert istedim öyle ki adını bela koyarak istedim...Titredim sancılar sardı her bir yanımı cümlenin yarısında soluk almak istedim yapamadım...
Tek solukta edilmesi gereken bir duaydı yoksa eden geri dönebilirdi eden ki bendim...Geri dönüşlere tahammülüm yoktu öznesi bensem...Yüreğimdeki karanlığa sebep arayanlar belki de ilk bu özelliğimi fark ederlerdi...Yoktu dönüşlerim işte...İnattı belki de diğer adı bu huyun...Ama vardı işte bünyemde acı olan ki bilerek ve isteyerek barındırıyordum bünyemde...
Ah...
İşte ben bu yüzden karanlıktaydım...Ama öyle bir sefildim ki bundan şikayet etmedim kendime...Ta ki durgunluk bataklığına düşene kadar...Sevmiyordum durmayı...Hele ki manevi durgunluğu...
İniş-çıkışlara vurgundum ben...hareketi seviyordum...
Ve dahi korkuyordum...Çünkü geçmişim durgunluklardan sonra ki DÜŞÜŞlerle doluydu..
Ve her düşüşün daha beteri olabileceğini yaşayarak öğrendim ben...
Bu yüzden ettim o duayı