Tut beni Allah'ım

Kayıyorum

tökezliyorum

düşüyorum... Yolumu kaybediyorum dünya
çıkmazdında.. Yerim burası değil biliyorum

yine de kanıyorum...
Yanıyorum Ey yerlerin ve göklerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi

ben'im Rabbim.. Ellerimi Senden başka uzatacak kimsem yok

kime
uzatsam açıkta kalıyor bir parçam

kime dönsem yüzümü yönler
kayboluyor. İki adım sonrası yar

üç adım sonrası mechul.. Sana
getirecek sokaklar çıkmaza dönüyor ben girince; ben girince Sen
gidiyor musun?

Rabbim

çaresizliğimi bileli çok olmadı... Çok olmadı eşiğine kapanıp
gözyaşı dökmeyi isteyeli.. Olmuyor Allah'ım.. Bir şeyLer hep eksik
kalıyor. Sana gelirken

Sana gelmekten başka yolum olmadığını bilerek

gelirken.. Bir şeyler eksik.. Güzergâhım engebeli.. Issız.. Düşsem
tutan olmayacak.. Yorgun başımı dayasam bir dağa

üzerimden yol
geçecek. Kimse görmeyecek beni Rabbim. Kimse kimsenin derdi değil

benim Rabbim Sensin.. Atarsan beni tutacak yok

bırakırsan düşerim...

"beni..."
ads
Ben.. Cümlelere küçük harfle başlayıp

büyük harfle bitirmeyi marifet
sanan zavallı.. Oysa nokta koymayı bile bilmiyorken... Ve sadece
lüzumsuz ne varsa

ne varsa zayi ettiren

yiyip bitiren ne varsa onu
seçen.. Düşüp düşüp düşerken... Hep düşerken uslanmadan yine de
düşmeyi tercih eden.. Uyanacak gibi olurken gafletten

bile isteye
kapatan gözlerini.. Sızı duymaktan ve yanmaktan gayrı yaptığı bir şey
olmayan.. Sen'i hep dar anlarında anan hodbin.. Nefisperest...
Ben... Uyandır beni rehavetimden.. Günhkârım

utanç içinde kızarıyor
yanaklarım huzurunda.. Senden istemek ağır geliyor

ama başka kapım
yok... Gidecek kimse yok

kalakalıyorum karanlıklarda...

"Allah'ım..."

Yaratan

rızık veren

yol gösteren... Rahmetini kimseden esirgemeyen
Rabbim.. Düşe kalka kanamışken

yitmişken.. bitmişken.. Senin sözlerin
yetişiyor imdadıma:

" Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var"

Ama öyle ağır ki omuzlarım

öyle ağırlaşmış ki parmaklarım; ellerimi
semâya döndüremiyorum... Ellerim kızarıyor.. Kalbim kanıyor.. Aciz

gafil

günahkar gözlerim utanıyor.. "Ya beni istemezse..?" diye
çırpınırken sözlrim.. Yine Sen yetişiyorsun imdâdıma.. Kimim var ki
zaten

Senden başka..

"Bana dua edin

icâbet edeyim"

Sana

sana güvenerek geliyorum Allah'ım... "Beni bırakma

uçurumlara.."

"tut ki... Edemem Sensiz"

yer Senin

gök Senin.. ben Senin.. yollar Senin.. bana en yakın
bildiklerim Senin.. Sen istemezsen kime giderim? Düşsem kim tutar
elimden? Kim sarar yaralarımı?
Rabbim gözyaşlarım kupkuru

ama yüreğim ıslak Rabbim.. Ağlayamadığım
için utanıyorum

günâhlarımı dökemediğim için.. Ağırlığımı taşıyamıyor
güçsüz bedenim

belim bükük bu yüzden.. Sırtımda hata kamburum..
Alnımda gaflet çizgileri.. Yüzüme bakılası değil...
Ama senden başka kimim var benim? Kime giderim?...

"Tut beni Allah'ım

tut ki

edemem Sensiz..."