- Katılım
- 30 Ara 2023
- Mesajlar
- 9,671
- Konu Yazar
- #1
Sadaka şifadır ..
Sa’d bin Ubâde hazretlerinin Medîne civarında pek çok arazisi bağı ve bahçesi vardı. Evi Medîne’nin kenar mahallesinde idi. Mescid-i Nebîye uzak olduğu için orada bir mescit yaptırmıştı.
Hz. Sa’d bin Ubâde sülâlece cömert bir âiledendi. Dedesi “Et yağ isteyen Düleym’in evine gelsin” diye nida ettirir ve gelenlere et ve yağ dağıtırdı. Düleym vefât edince oğlu Ubâde de aynı şekilde nida ettirir ve gelenlerin ihtiyaçlarını görürdü.
Hz. Sa’d dedelerinden beri sürüp gelen bu cömertliklerini Müslüman olduktan sonra daha çok artırmıştır. “Allahım bana cömertlik yapabileceğim mal ver” diye duâ ederdi.
Kale şeklinde bir evi vardı. Orada ikâmet ederdi. Burada her gün büyük ziyâfetler verirdi. Herkes oraya gidip yer içerdi. Eshâb-ı kirâm içinde Eshâb-ı Suffa denilen kimsesiz yoksul Müslümanlardan her gün 80 kişiye yiyecek ve içecek verirdi.
Resûlullah efendimiz hicret edince de Peygamberimize her gece et süt ve tereyağı veya yemek gönderirdi. Annesi vefât edince Peygamberimize gelip dedi ki:
- Yâ Resûlallah! Annem öldü. Ona ne iyilik yapabilirim?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
- Su sadakası iyidir. Zîrâ sadaka vermek Allahü teâlânın gadabını yumuşatır. İnsanı azâbdan kurtarır. Eceli gelmemiş olan hastanın şifâ bulmasına sebep olur.
Bunun üzerine Hz. Sa’d bin Ubâde Medîne’de bir kuyu açtırdı. “Sikâye-i âl-i Sa’d” adını verdiği bu su kuyusunu Müslümanların istifadesine sundu.
Arap kabîleleri içinde ensârdan olan Evs ve Hazrec kabîlesinin İslâma çok büyük hizmetleri olmuştur. Savaşlarda çok şehit vermişlerdir. Sa’d bin Ubâde ve Sa’d bin Mu’âz bu kabîlelerin en ileri gelenlerinden idi.
Her ikisinin de İslâmiyete hizmetleri ve Müslümanlar için gösterdiği fedakârlıkları akılları şaşırtacak derecede idi. Bu uğurda feda etmedikleri hiçbir şeyleri kalmamıştı. Mallarıyla canlarıyla hizmet ettiler. Sa’d bin Mu’âz Peygamberimiz hayatta iken şehit olmuştur.
Onun vefâtından sonra Ensâr arasında en önde gelen zat Sa’d bin Ubâde olmuştur. O da dâimâ İslâmiyete hizmet etmiş Medîneli Müslümanları Dîn-i İslâm için fedakârlık ve hizmet etmeye teşvik etmiştir.
Sa’d bin Ubâde hazretlerinin Medîne civarında pek çok arazisi bağı ve bahçesi vardı. Evi Medîne’nin kenar mahallesinde idi. Mescid-i Nebîye uzak olduğu için orada bir mescit yaptırmıştı.
Hz. Sa’d bin Ubâde sülâlece cömert bir âiledendi. Dedesi “Et yağ isteyen Düleym’in evine gelsin” diye nida ettirir ve gelenlere et ve yağ dağıtırdı. Düleym vefât edince oğlu Ubâde de aynı şekilde nida ettirir ve gelenlerin ihtiyaçlarını görürdü.
Hz. Sa’d dedelerinden beri sürüp gelen bu cömertliklerini Müslüman olduktan sonra daha çok artırmıştır. “Allahım bana cömertlik yapabileceğim mal ver” diye duâ ederdi.
Kale şeklinde bir evi vardı. Orada ikâmet ederdi. Burada her gün büyük ziyâfetler verirdi. Herkes oraya gidip yer içerdi. Eshâb-ı kirâm içinde Eshâb-ı Suffa denilen kimsesiz yoksul Müslümanlardan her gün 80 kişiye yiyecek ve içecek verirdi.
Resûlullah efendimiz hicret edince de Peygamberimize her gece et süt ve tereyağı veya yemek gönderirdi. Annesi vefât edince Peygamberimize gelip dedi ki:
- Yâ Resûlallah! Annem öldü. Ona ne iyilik yapabilirim?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
- Su sadakası iyidir. Zîrâ sadaka vermek Allahü teâlânın gadabını yumuşatır. İnsanı azâbdan kurtarır. Eceli gelmemiş olan hastanın şifâ bulmasına sebep olur.
Bunun üzerine Hz. Sa’d bin Ubâde Medîne’de bir kuyu açtırdı. “Sikâye-i âl-i Sa’d” adını verdiği bu su kuyusunu Müslümanların istifadesine sundu.
Arap kabîleleri içinde ensârdan olan Evs ve Hazrec kabîlesinin İslâma çok büyük hizmetleri olmuştur. Savaşlarda çok şehit vermişlerdir. Sa’d bin Ubâde ve Sa’d bin Mu’âz bu kabîlelerin en ileri gelenlerinden idi.
Her ikisinin de İslâmiyete hizmetleri ve Müslümanlar için gösterdiği fedakârlıkları akılları şaşırtacak derecede idi. Bu uğurda feda etmedikleri hiçbir şeyleri kalmamıştı. Mallarıyla canlarıyla hizmet ettiler. Sa’d bin Mu’âz Peygamberimiz hayatta iken şehit olmuştur.
Onun vefâtından sonra Ensâr arasında en önde gelen zat Sa’d bin Ubâde olmuştur. O da dâimâ İslâmiyete hizmet etmiş Medîneli Müslümanları Dîn-i İslâm için fedakârlık ve hizmet etmeye teşvik etmiştir.