- Katılım
- 30 Ara 2023
- Mesajlar
- 9,655
- Konu Yazar
- #1
Raklam Vermek İçin Tıkla
Cimrilik ile İlgili Hadis-i Şerifler
393 – Ebu Saîd el-Hudrî (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “İki haslet vardır ki bir mü’minde asla beraber bulunmazlar: Cimrilik ve kötü ahlâk.”
Tirmizî Bir 41 (1963).H.
394 – Ka’b İbnu İyâz (radıyAllahu anh) anlatıyor; “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı şöyle derken işittim: “Her ümmet için bir fitne vardır benim ümmetimin fitnesi de maldır.”
Tirmizî Zühd 26 (2337).
395 – İbnu Mes’ud (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurdular: “Çiftlik edinmeyin dünyaya bağlanır kalırsınız.”
Tirmizî Zühd 20 (2329).
396 – Abdullah İbnu’ş-Şihhîr (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) Elhâhümü’t-tekâsür sû»resini okurken yanına geldim. Bana: “İnsanoğlu malım malım der. Halbuki âdemoğlunun yiyip tükettiği giyip eskittiği ve sağlığında tasadduk edip gönderdiğinden başka kendisinin olan neyi var? (Gerisini ölümle terkeder ve insanlara bırakır.”
Müslim Zühd 3 4 (2958); Nesâî Vesâya 1 (6 238); Tirmizî Tefsir Tekâsür (3351).
397 – Ebu Hüreyre (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle söyledi: “Altına tapanlar mel’undur gümüşe tapanlar mal’undur.”
Tirmizî Zühd 42 (2376).
398 – İbnu Mes’ud (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) bir keresinde “Hanginiz vârisinin malını kendi malından daha çok sever?” diye sordu. Cemaat: “Ey Allah’ın Resû»lü içimizde herkes kendi malını vârisinin malından daha çok sever” dediler. Bunun üzerine: “Öyleyse şunu bilin: Kişinin gerçek malı hayatında gönderdiğidir. Geriye koyduğu da vârislerinin malıdır.”
Buhârî Rikak 12; Nesâî Vesâyâ 1 (6 237-238).
399 – Ebû» Vâil anlatıyor: “Hz. Muâviye (radıyAllahu anh) bir gün Ebu Hâşim İbnu Utbe’ye uğradı. Maksadı geçmiş olsun ziyaretinde bulunmaktı çünkü Ebu Hâşim hastaydı. Yanına varınca ağlar buldu. “Ey dayıcığım niye ağlıyorsun? Dayanamadığın bir ağrı veya dünyaya karşı bir hırs mı seni böyle ağlatıyor?” diye sordu. Ebu Vâil:
-Hayır asla bu sebeplerle ağlamıyorum. Ne var ki Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) bizden bir söz almıştı onu tutamadım (bu sebeple ağlıyorum) dedi. Hz. Muâviye:
-Neydi o? diye sordu.
-Ben dedi Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı şöyle söylerken dinlemiştim: “Sizden birine dünyalık olarak bir hizmetçi ve Allah yolunda cihadda kullanacağı bir binek edinecek kadar mal toplaması yeterlidir.” Halbuki bugün ben kendimi bundan daha çok mal toplamış görüyorum.
Tirmizî Zühd 19 (2328); Nesâî Zînet 119 (8 218-219); İbnu Mâce Zühd 1 (4103).
Rezîn merhum şu ilâvede bulundu: “Ebu Hâşim rahmet-i Rahmân’a kavuştuğu zaman geride bıraktığı serveti hesapladı hepsi otuz dirhem kadardı.”
393 – Ebu Saîd el-Hudrî (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “İki haslet vardır ki bir mü’minde asla beraber bulunmazlar: Cimrilik ve kötü ahlâk.”
Tirmizî Bir 41 (1963).H.
394 – Ka’b İbnu İyâz (radıyAllahu anh) anlatıyor; “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı şöyle derken işittim: “Her ümmet için bir fitne vardır benim ümmetimin fitnesi de maldır.”
Tirmizî Zühd 26 (2337).
395 – İbnu Mes’ud (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurdular: “Çiftlik edinmeyin dünyaya bağlanır kalırsınız.”
Tirmizî Zühd 20 (2329).
396 – Abdullah İbnu’ş-Şihhîr (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) Elhâhümü’t-tekâsür sû»resini okurken yanına geldim. Bana: “İnsanoğlu malım malım der. Halbuki âdemoğlunun yiyip tükettiği giyip eskittiği ve sağlığında tasadduk edip gönderdiğinden başka kendisinin olan neyi var? (Gerisini ölümle terkeder ve insanlara bırakır.”
Müslim Zühd 3 4 (2958); Nesâî Vesâya 1 (6 238); Tirmizî Tefsir Tekâsür (3351).
397 – Ebu Hüreyre (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle söyledi: “Altına tapanlar mel’undur gümüşe tapanlar mal’undur.”
Tirmizî Zühd 42 (2376).
398 – İbnu Mes’ud (radıyAllahu anh) anlatıyor: “Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) bir keresinde “Hanginiz vârisinin malını kendi malından daha çok sever?” diye sordu. Cemaat: “Ey Allah’ın Resû»lü içimizde herkes kendi malını vârisinin malından daha çok sever” dediler. Bunun üzerine: “Öyleyse şunu bilin: Kişinin gerçek malı hayatında gönderdiğidir. Geriye koyduğu da vârislerinin malıdır.”
Buhârî Rikak 12; Nesâî Vesâyâ 1 (6 237-238).
399 – Ebû» Vâil anlatıyor: “Hz. Muâviye (radıyAllahu anh) bir gün Ebu Hâşim İbnu Utbe’ye uğradı. Maksadı geçmiş olsun ziyaretinde bulunmaktı çünkü Ebu Hâşim hastaydı. Yanına varınca ağlar buldu. “Ey dayıcığım niye ağlıyorsun? Dayanamadığın bir ağrı veya dünyaya karşı bir hırs mı seni böyle ağlatıyor?” diye sordu. Ebu Vâil:
-Hayır asla bu sebeplerle ağlamıyorum. Ne var ki Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm) bizden bir söz almıştı onu tutamadım (bu sebeple ağlıyorum) dedi. Hz. Muâviye:
-Neydi o? diye sordu.
-Ben dedi Resû»lullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı şöyle söylerken dinlemiştim: “Sizden birine dünyalık olarak bir hizmetçi ve Allah yolunda cihadda kullanacağı bir binek edinecek kadar mal toplaması yeterlidir.” Halbuki bugün ben kendimi bundan daha çok mal toplamış görüyorum.
Tirmizî Zühd 19 (2328); Nesâî Zînet 119 (8 218-219); İbnu Mâce Zühd 1 (4103).
Rezîn merhum şu ilâvede bulundu: “Ebu Hâşim rahmet-i Rahmân’a kavuştuğu zaman geride bıraktığı serveti hesapladı hepsi otuz dirhem kadardı.”