Çevrimdışı
alemextra
Admin
Admin
Ayın En iyi Posteri
- Konu Yazar
- #1
Argus Beslemenin ipuçları
Argusları çok ciddi bir problem yaşamadan üç-dört yıldan uzun süre besleyebildiyseniz şanslı küçük bir azınlık içindesiniz. Ya da balık ölümleri oldukça yüksektir ve her 3-4 ayda bir eksilenlerin yerine yeni arguslar alarak inatla yeni bir çabaya başlıyorsunuz. Son bir şık var e şıkkı. o da bir kaç denemeden sonra bu balıklardan vaz geçtiniz.
Arguslar nehir ağızlarının. deltaların. haliçlerin doğal canlılarıdır. Aynı zamanda denizlerden uzak tatlısularda tutsak kalmış popülasyonlarda mevcuttur.
Anlaşıldığı kadarıyla piyasada ticareti yapılan balıklar büyük oranda kıyılardaki acısu bölgelerinden sağlanmaktadır. Zira bu şekilde yakalanan balıkların nakli çok daha rahat olmaktadır.
Nakliye sürecinin başlangıcına kadar doğal acısularında tutulan bu balıklar. genellikle. bazen bir miktar tuz ilavesi ile bazen ise ona gerek bile duyulmadan tatlısu ortamında nakledilmektedir. Haliyle perakendeciye ulaşan ve oradan kendi akvaryumunuza transfer olan arguslar genellikle perişan haldedir.
Eğer şanslıysanız. bilinçsiz olarak doğal tatlısu ortamından yakalanmış arguslara rastlamış olabilirsiniz. Bu durumda. muhtemelen hiç bir problem yaşamadan balığınızın keyfini çıkaracak. bir taraftan da problem yaşayan argus-sever akvuaristlere. hiç bir işe yaramayan güzel öğütler vereceksiniz.
Genellikle. argusların sert. alkalin ve hafif tuzlusu ortamında tutulmasının şart olduğu ve bir miktar sofra tuzunun sularına eklenmesi gerekliliği üzerinde konuşulur. Bundan daha yanlış bir genelleme olamaz. Çünkü ölen argusların çok büyük bir kısmı düşük tuz konsantrasyonundan dolayı ölmemektedir. Hatta akvuaristler ekledikleri tuzun rahatsız arguslar üzerinde hiç bir faydasının olmadığını göreceklerdir.
Ölümler genellikle şu iki nedenle olur;
.
1- Yanlış magnezyum/kalsiyum oranı
Tuzlusu ortamında Magnesium yaklaşık olarak 1.294 p.p.m.. Kalsiyum 413 p.p.m. oranındadır. Yerel su kaynaklarında bu oran genellikle magnezyum aleyhindedir. Bu nedenle akvaryum suyuna 15-20 lt ye 2-3 çaykaşığı magnezyumsülfat (Epsom tuzları) katılması önemlidir.
2. Fenol zehirlenmesi
Fenol. etkisi yavaş yavaş ilerleyen ve sinir sistemini etkileyen bir toksik maddedir. Bu nedenle sinirlilik. ürkeklik. çırpınma gibi belirtiler gösterir. Akvaryumun her tarafına çok korkmuş biçimde çarparak kıvranır.
Fenol oluşumu. bakımına özen gösterilen tanklarda bile yemlemeden 4 ile 8 saat sonrasıda gözlenebilir. Arguslar fenole diğer bütün balık türlerinden çok daha duyarlıdır ve dokularında biriktirebilirler.
Fenol zehirlenmesinin önünü almak için aktif karbon filtresi kullanılabilir. Herhangi bir mekanik iç filtrenin içine eklenen bir miktar aktif karbon. yaklaşık bir ay süre etkili olacaktır. Bu miktara karar verirken balık sayısı. boyu. akvaryum hacmi ve biyolojik
yükü dikkate alınmalıdır.
Balıklar. yeni nakledildikleri dönemde. henüz akvaryum ortamına ve yerel koşullara uyum sağlamamışlarken. nakliye anında karşılaştıkları basınç değişimi etkisinin altında kalmış olabilirler. Bu nedenle dokularında ve kanlarında. ozmotik basınç etkisi ile su oranı artar.
Acısu balıklarının ozmotik basınç düzenleme ****bolizmaları karışıktır. Bu konuya çok yüzeysel olarak değinmek gerekiyor. Basit dilde şöyle anlatılabilir: Tuzlusu balıkları düzenli olarak ozmos yolu ile su kaybederler.
Bu kaybı yerine koymak için büyük miktarda su yutarlar. Sindirim sisteminde deniz suyundaki tuzlar emilir ve fazla tuz solungaç epitelyumundaki tuz hücreleri denilebilecek özel hücreler yardımıyla vucuttan atılır.
Tatlısu balıkları pratikte hiç su içmezler. Solungaçlarında tuz hücreleri yerine bulunan mukus filamentleri yoluyla dış ortamdan su ve tuz emer. Suyun ve tuzun fazlası böbrekler yoluyla vucuttan atılır.
Eğer bir tuzlusu balığını tatlısuya koyarsanız su içme fonksiyonunu bırakamaz.
Acısu balıkları tuzlusu balıkları gibi davranır. fakat ne zaman tatlı suya geçerlerse o zaman su içmeyi bırakırlar. tuz hücreleri yavaşça dejenere olur ve (ne demek lazım bilmiyorum) kaba deyişle tatlısu balıklarındaki �su hücreleri� oluşur diyelim.
Bu nedenle. acısu balığını tatlısuya alıştırmak becerisi bir senkronizasyon becerisidir. Tuzlu su yoğunluğundaki düşüşle. klorid hücrelerinin yok olması ve tatlı su hücrelerinin oluşumu senkronizasyonu.
Arguslar. doğal çevrelerinde bu uyumu çok ustaca bir biçimde yaparlar: diğer canlıların dışkılarını. özellikle ördek ve diğer kuş dışkıları gibi yüksek üre içerenleri yerler. Buna ek olarak üzerinde alg oluşumu gözlenen kayaları. özellikle yüksek nitrojen içerikli mavi yeşil algleri kemirirler. Akvaryumda ise yalnız diğer balıkların ve kendilerinin dışkıları bulunabilir.
Eğer arguslar tatlısu balıklarının dışkılarını yerlerse kısa sürede ölürler. Bunun nedeni. muhtemelen. tatlısu balıklarının dışkılarının üre değil zehirli amonyak içermesidir. Bu nedenle balıkların tatlısuya alıştırılmaları sürecince diğer balıklarla birlikte tutulmaması gerekir. Argusların saf su ortamında üre ile beslenildiğinde bir hafta yaşayabildikleri bununla birlikte üresiz saf su ortamında birkaç saatte öldükleri gözlenmiştir.
Argusların üre ile beslenmesi çok deneyim gerektiren bir iştir. Çünkü miktar biraz fazla yüklenirse gene balıklar zehirlenecektir. Bu amaçla kullanılabilecek en uygun hatta mükemmel bir yem sığır böbreğidir. Böbrekler öncelikle dondurulmalıdır. Bu şekilde daha kolay sindirilmeleri mümkün olur. Yağlı kısımların mutlaka ayıklanması gereklidir. Böbrek ve alg içerikli gıdalarla argusların uzun yıllar sağlıklı tutulmaları mümkündür.
Alg olarak şehir etrafında. ya da havuzlarda oluşan alglerden faydalanmak mümkündür. Bu amaçla etrafta bulunan yerel algleri denenebilir. Hatta bu algler bol dönemde toplanıp kurutularak ve daha sonra tatlısu ile ıslatıp tekrar şişirilerek balıklara verilebilir.
Arguslarla ilgili bir diğer detay da şudur. Her bir balığa en az bir gizlenme yeri gereklidir. Ayrıca bu balıklar da yüzerken iki yana da dönebilmelidirler. İri rainbow türlerinde olduğu gibi bol ve geniş yüzme hacmine ihtiyaç duyarlar.
Arguslar akvaryumlarda en uzun 4-6 yıl yaşatılabilmektedir. Çünkü erişkin olduktan sonra akvaryum ortamında yumurta dökemezler ve vucutta kalan yumurta sertleşerek kistleşebilir. Akvaryum dükkanlarından alınan argusların tamamı genellikle dişidir. Belki de acı su ortamına yalnız dişiler göçüyor olabilir. Üremeleri hakkında bilgi olmadığı için bu konuda net birşey söylemek mümkün değil. Aynı sıkıntı maalesef Monodactylus türünde de mevcut.
Güney Afrika�da yaşayan ve oldukça güzel bir balık olan S. tetracanthus�un tatlısu ortamına alıştırılması mümkün değildir. 1.004 yoğunluğu civarında ölmektedirler. Zaten bu türü Türkiye�de görmek de sanırım henüz nasip olmadı.
Saygılar.
alıntı!!!
Argusları çok ciddi bir problem yaşamadan üç-dört yıldan uzun süre besleyebildiyseniz şanslı küçük bir azınlık içindesiniz. Ya da balık ölümleri oldukça yüksektir ve her 3-4 ayda bir eksilenlerin yerine yeni arguslar alarak inatla yeni bir çabaya başlıyorsunuz. Son bir şık var e şıkkı. o da bir kaç denemeden sonra bu balıklardan vaz geçtiniz.
Arguslar nehir ağızlarının. deltaların. haliçlerin doğal canlılarıdır. Aynı zamanda denizlerden uzak tatlısularda tutsak kalmış popülasyonlarda mevcuttur.
Anlaşıldığı kadarıyla piyasada ticareti yapılan balıklar büyük oranda kıyılardaki acısu bölgelerinden sağlanmaktadır. Zira bu şekilde yakalanan balıkların nakli çok daha rahat olmaktadır.
Nakliye sürecinin başlangıcına kadar doğal acısularında tutulan bu balıklar. genellikle. bazen bir miktar tuz ilavesi ile bazen ise ona gerek bile duyulmadan tatlısu ortamında nakledilmektedir. Haliyle perakendeciye ulaşan ve oradan kendi akvaryumunuza transfer olan arguslar genellikle perişan haldedir.
Eğer şanslıysanız. bilinçsiz olarak doğal tatlısu ortamından yakalanmış arguslara rastlamış olabilirsiniz. Bu durumda. muhtemelen hiç bir problem yaşamadan balığınızın keyfini çıkaracak. bir taraftan da problem yaşayan argus-sever akvuaristlere. hiç bir işe yaramayan güzel öğütler vereceksiniz.
Genellikle. argusların sert. alkalin ve hafif tuzlusu ortamında tutulmasının şart olduğu ve bir miktar sofra tuzunun sularına eklenmesi gerekliliği üzerinde konuşulur. Bundan daha yanlış bir genelleme olamaz. Çünkü ölen argusların çok büyük bir kısmı düşük tuz konsantrasyonundan dolayı ölmemektedir. Hatta akvuaristler ekledikleri tuzun rahatsız arguslar üzerinde hiç bir faydasının olmadığını göreceklerdir.
Ölümler genellikle şu iki nedenle olur;
.
1- Yanlış magnezyum/kalsiyum oranı
Tuzlusu ortamında Magnesium yaklaşık olarak 1.294 p.p.m.. Kalsiyum 413 p.p.m. oranındadır. Yerel su kaynaklarında bu oran genellikle magnezyum aleyhindedir. Bu nedenle akvaryum suyuna 15-20 lt ye 2-3 çaykaşığı magnezyumsülfat (Epsom tuzları) katılması önemlidir.
2. Fenol zehirlenmesi
Fenol. etkisi yavaş yavaş ilerleyen ve sinir sistemini etkileyen bir toksik maddedir. Bu nedenle sinirlilik. ürkeklik. çırpınma gibi belirtiler gösterir. Akvaryumun her tarafına çok korkmuş biçimde çarparak kıvranır.
Fenol oluşumu. bakımına özen gösterilen tanklarda bile yemlemeden 4 ile 8 saat sonrasıda gözlenebilir. Arguslar fenole diğer bütün balık türlerinden çok daha duyarlıdır ve dokularında biriktirebilirler.
Fenol zehirlenmesinin önünü almak için aktif karbon filtresi kullanılabilir. Herhangi bir mekanik iç filtrenin içine eklenen bir miktar aktif karbon. yaklaşık bir ay süre etkili olacaktır. Bu miktara karar verirken balık sayısı. boyu. akvaryum hacmi ve biyolojik
yükü dikkate alınmalıdır.
Balıklar. yeni nakledildikleri dönemde. henüz akvaryum ortamına ve yerel koşullara uyum sağlamamışlarken. nakliye anında karşılaştıkları basınç değişimi etkisinin altında kalmış olabilirler. Bu nedenle dokularında ve kanlarında. ozmotik basınç etkisi ile su oranı artar.
Acısu balıklarının ozmotik basınç düzenleme ****bolizmaları karışıktır. Bu konuya çok yüzeysel olarak değinmek gerekiyor. Basit dilde şöyle anlatılabilir: Tuzlusu balıkları düzenli olarak ozmos yolu ile su kaybederler.
Bu kaybı yerine koymak için büyük miktarda su yutarlar. Sindirim sisteminde deniz suyundaki tuzlar emilir ve fazla tuz solungaç epitelyumundaki tuz hücreleri denilebilecek özel hücreler yardımıyla vucuttan atılır.
Tatlısu balıkları pratikte hiç su içmezler. Solungaçlarında tuz hücreleri yerine bulunan mukus filamentleri yoluyla dış ortamdan su ve tuz emer. Suyun ve tuzun fazlası böbrekler yoluyla vucuttan atılır.
Eğer bir tuzlusu balığını tatlısuya koyarsanız su içme fonksiyonunu bırakamaz.
Acısu balıkları tuzlusu balıkları gibi davranır. fakat ne zaman tatlı suya geçerlerse o zaman su içmeyi bırakırlar. tuz hücreleri yavaşça dejenere olur ve (ne demek lazım bilmiyorum) kaba deyişle tatlısu balıklarındaki �su hücreleri� oluşur diyelim.
Bu nedenle. acısu balığını tatlısuya alıştırmak becerisi bir senkronizasyon becerisidir. Tuzlu su yoğunluğundaki düşüşle. klorid hücrelerinin yok olması ve tatlı su hücrelerinin oluşumu senkronizasyonu.
Arguslar. doğal çevrelerinde bu uyumu çok ustaca bir biçimde yaparlar: diğer canlıların dışkılarını. özellikle ördek ve diğer kuş dışkıları gibi yüksek üre içerenleri yerler. Buna ek olarak üzerinde alg oluşumu gözlenen kayaları. özellikle yüksek nitrojen içerikli mavi yeşil algleri kemirirler. Akvaryumda ise yalnız diğer balıkların ve kendilerinin dışkıları bulunabilir.
Eğer arguslar tatlısu balıklarının dışkılarını yerlerse kısa sürede ölürler. Bunun nedeni. muhtemelen. tatlısu balıklarının dışkılarının üre değil zehirli amonyak içermesidir. Bu nedenle balıkların tatlısuya alıştırılmaları sürecince diğer balıklarla birlikte tutulmaması gerekir. Argusların saf su ortamında üre ile beslenildiğinde bir hafta yaşayabildikleri bununla birlikte üresiz saf su ortamında birkaç saatte öldükleri gözlenmiştir.
Argusların üre ile beslenmesi çok deneyim gerektiren bir iştir. Çünkü miktar biraz fazla yüklenirse gene balıklar zehirlenecektir. Bu amaçla kullanılabilecek en uygun hatta mükemmel bir yem sığır böbreğidir. Böbrekler öncelikle dondurulmalıdır. Bu şekilde daha kolay sindirilmeleri mümkün olur. Yağlı kısımların mutlaka ayıklanması gereklidir. Böbrek ve alg içerikli gıdalarla argusların uzun yıllar sağlıklı tutulmaları mümkündür.
Alg olarak şehir etrafında. ya da havuzlarda oluşan alglerden faydalanmak mümkündür. Bu amaçla etrafta bulunan yerel algleri denenebilir. Hatta bu algler bol dönemde toplanıp kurutularak ve daha sonra tatlısu ile ıslatıp tekrar şişirilerek balıklara verilebilir.
Arguslarla ilgili bir diğer detay da şudur. Her bir balığa en az bir gizlenme yeri gereklidir. Ayrıca bu balıklar da yüzerken iki yana da dönebilmelidirler. İri rainbow türlerinde olduğu gibi bol ve geniş yüzme hacmine ihtiyaç duyarlar.
Arguslar akvaryumlarda en uzun 4-6 yıl yaşatılabilmektedir. Çünkü erişkin olduktan sonra akvaryum ortamında yumurta dökemezler ve vucutta kalan yumurta sertleşerek kistleşebilir. Akvaryum dükkanlarından alınan argusların tamamı genellikle dişidir. Belki de acı su ortamına yalnız dişiler göçüyor olabilir. Üremeleri hakkında bilgi olmadığı için bu konuda net birşey söylemek mümkün değil. Aynı sıkıntı maalesef Monodactylus türünde de mevcut.
Güney Afrika�da yaşayan ve oldukça güzel bir balık olan S. tetracanthus�un tatlısu ortamına alıştırılması mümkün değildir. 1.004 yoğunluğu civarında ölmektedirler. Zaten bu türü Türkiye�de görmek de sanırım henüz nasip olmadı.
Saygılar.
alıntı!!!